Ούτε ένα κίνητρο, ένα άγγιγμα, μια νέα ιδέα, ή μία νέα σκέψη για μία απρόσιτη παλιά πτυχή της… Α, Τώρα είμαι Πανεπιστήμων, προσπαθώ να ανήκω και να ξεφεύγω ταυτόχρονα, ν’ αρνούμαι την άρνηση τη φυγή «τη φθορά την αφθαρσία» κι όλες τις δύστυχες ασύλληπτες εικόνες…
Η αλλοτρίωση στον Πανεπιστημιακό μικρόκοσμο
Τόσος χρόνος χαμένος
το περιμέναμε
ωραία ήρθε το είδαμε
ας σταματήσει επιτέλους
το περιμέναμε
ωραία ήρθε το είδαμε
ας σταματήσει επιτέλους
Τώρα χάθηκαν οι στόχοι
καμία αληθινή αμφισβήτηση
ούτε ένα τόσο δα έναυσμα για σκέψη
πολυσέλιδα καλογραμμένα συγγράμματα
χιουμοριστικά προσεγμένα κοντά στους νέους
ευαισθητοποίηση αναίσθητη κενή
δε θα διαβάσω τίποτα
ούτε ένα κίνητρο, ένα άγγιγμα, μια νέα ιδέα,
ή μία νέα σκέψη για μία απρόσιτη παλιά πτυχή της
καμία αληθινή αμφισβήτηση
ούτε ένα τόσο δα έναυσμα για σκέψη
πολυσέλιδα καλογραμμένα συγγράμματα
χιουμοριστικά προσεγμένα κοντά στους νέους
ευαισθητοποίηση αναίσθητη κενή
δε θα διαβάσω τίποτα
ούτε ένα κίνητρο, ένα άγγιγμα, μια νέα ιδέα,
ή μία νέα σκέψη για μία απρόσιτη παλιά πτυχή της
Τίποτα και κανείς δεν θα με πείσει
δεν θέλουν να με πείσουν
αδιαφορώ μαζί τους
Α, Τώρα είμαι Πανεπιστήμων,
όπως αυτοί
προσπαθώ να ανήκω και να ξεφεύγω ταυτόχρονα
όχι σαν αυτούς εγώ
αρνούμαι την άρνηση τη φυγή «τη φθορά την αφθαρσία»
κι όλες τις δύστυχες ασύλληπτες εικόνες · ξεθωριασμένα ποτάμια
Μακριά τους να ’μαι
δεν αναλώνομαι απλώς αλλά κινδυνεύω
Η αλλοτρίωση στον Πανεπιστημιακό μικρόκοσμο
δεν θέλουν να με πείσουν
αδιαφορώ μαζί τους
Α, Τώρα είμαι Πανεπιστήμων,
όπως αυτοί
προσπαθώ να ανήκω και να ξεφεύγω ταυτόχρονα
όχι σαν αυτούς εγώ
αρνούμαι την άρνηση τη φυγή «τη φθορά την αφθαρσία»
κι όλες τις δύστυχες ασύλληπτες εικόνες · ξεθωριασμένα ποτάμια
Μακριά τους να ’μαι
δεν αναλώνομαι απλώς αλλά κινδυνεύω
Η αλλοτρίωση στον Πανεπιστημιακό μικρόκοσμο
Άρνηση
Πράσινο φως φωσφορίζει
χτυπιέται πάνω στους τοίχους
μισάνοιχτη πόρτα μισοσκότεινο δωμάτιο
τούλια πληγωμένη μνησικακία
ραγισμένα γαλανά βλέφαρα αγίου
συσπάσεις τζαμιών κουρτίνες ορθώνονται
ταραγμένος κοιτάζεις πάνω απ’ τον ώμο υπεροπτικά
ΚΙ ΕΙΝΑΙ ΟΛΑ ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥΣ
μερικά γυαλιά φυτρώνουν στον τοίχο πίσω σου
καθώς η λάμψη εξαφανίζεται
και περνάς χωρίς φόβο από κάτω κοιτώντας τη
χτυπιέται πάνω στους τοίχους
μισάνοιχτη πόρτα μισοσκότεινο δωμάτιο
τούλια πληγωμένη μνησικακία
ραγισμένα γαλανά βλέφαρα αγίου
συσπάσεις τζαμιών κουρτίνες ορθώνονται
ταραγμένος κοιτάζεις πάνω απ’ τον ώμο υπεροπτικά
ΚΙ ΕΙΝΑΙ ΟΛΑ ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥΣ
μερικά γυαλιά φυτρώνουν στον τοίχο πίσω σου
καθώς η λάμψη εξαφανίζεται
και περνάς χωρίς φόβο από κάτω κοιτώντας τη
Η κηδεία της χελώνας
Κούπες από πορτοκάλια
και χείλη στεγνά σαρκώδη
μια σόμπα σιγοκαίει
συμβατική φλόγα
χέρια που κρυώνουν
ένα λουκέτο κλειστό
πάνω στον τοίχο
κρεμασμένη σκιά
πολλοί νεκροί
δέντρα ανάσες βγάζουν
φύλλα ξεθωριασμένα
μαύρα σκουλήκια
ένα χελωνάκι κρύο
θαμμένο από κάτω
τρύπες μαύρες για μάτια
φως ηλεκτρικό
ίλιγγος
τσιγάρα ρουφηγμένα
βότκα
βρώμικοι τοίχοι
υγρασία πράσινη
σκατά στην τουαλέτα
άρρωστη ζέστη
θλίψη και μια καρδιά
κλαίει χορεύοντας
δακρύζει φτερουγίζοντας
Να πεθαίνεις σωπαίνοντας
κοιτάς ψηλά
ποτέ ο πολυέλαιος
ποτέ κεριά αναμμένα
εκκλησία σκοτωμένη μιας φωνής
πεθαμένο κοριτσάκι
στην τριανταφυλλιά
στη λεμονιά
Άλλες φορές
και χείλη στεγνά σαρκώδη
μια σόμπα σιγοκαίει
συμβατική φλόγα
χέρια που κρυώνουν
ένα λουκέτο κλειστό
πάνω στον τοίχο
κρεμασμένη σκιά
πολλοί νεκροί
δέντρα ανάσες βγάζουν
φύλλα ξεθωριασμένα
μαύρα σκουλήκια
ένα χελωνάκι κρύο
θαμμένο από κάτω
τρύπες μαύρες για μάτια
φως ηλεκτρικό
ίλιγγος
τσιγάρα ρουφηγμένα
βότκα
βρώμικοι τοίχοι
υγρασία πράσινη
σκατά στην τουαλέτα
άρρωστη ζέστη
θλίψη και μια καρδιά
κλαίει χορεύοντας
δακρύζει φτερουγίζοντας
Να πεθαίνεις σωπαίνοντας
κοιτάς ψηλά
ποτέ ο πολυέλαιος
ποτέ κεριά αναμμένα
εκκλησία σκοτωμένη μιας φωνής
πεθαμένο κοριτσάκι
στην τριανταφυλλιά
στη λεμονιά
Άλλες φορές
[ΠΗΓΗ: Ειρήνη Παλαιολογίνα-Ιωσηφίδη, φοιτήτρια Φιλολογίας, ποιήματα που αναρτήθηκαν στο διαδίκτυο, στην Τεθλασμένη Ψηφιακή Βιβλιοθήκη και στο e-περιοδικό ΚΑΜΠΥΛΗ απ’ όπου και η παρακάτω ΠΡΟΣΕΥΧΗ: Άντρες που οι άλλοι τους φοβούνται κι αυτοί φοβούνται εσένα Λατρεύουν το μουνί σαν ιερό υγρό ζεστό και πρόθυμο για λίγο με έναν πούτσο μόνο μια θάλασσα από σπέρμα σώματα, μάτια, αναπνοές ποτάμι από σπέρμα, άντρες πηγή χωρίς εγκέφαλο ψυχή σαν καταρράκτης ηδονής φωτίζει κρυμμένες πτυχές ελέγχει την αλήθεια και υποκύπτει πορνόγεροι πορνοδιαστροφικοί διανοούμενοι αγόρια σκεπτόμενα και μπερδεμένα ζωηροί εκπαιδευτές αλόγων και σκύλων ματαιόδοξοι συγγραφείς, ποιητές, ηθοποιοί μουσικοί ντροπαλοί ναρκομανείς και ασθενείς νομικοί και γιατροί επιφανείς ζώα άγρια φυτά, δηλητηριώδη δέντρα
και νέα παιδιά που αυτοκτονούν. Τους βδελυρούς πονηρούς μισογύνηδες μισάνθρωπους υποκριτές κανίβαλους καρναβαλιστές είτε γελούν είτε μιλούν γλυκά, κι αν σε κοιτούν
στο δρόμο, στο λεωφορείο, στο γραφείο κι ας χαιρετούν κι ας κάνουν διακονίες τάχα αυτούς να φτύνεις
και να κλαις για να συγχωρεθούν]
και νέα παιδιά που αυτοκτονούν. Τους βδελυρούς πονηρούς μισογύνηδες μισάνθρωπους υποκριτές κανίβαλους καρναβαλιστές είτε γελούν είτε μιλούν γλυκά, κι αν σε κοιτούν
στο δρόμο, στο λεωφορείο, στο γραφείο κι ας χαιρετούν κι ας κάνουν διακονίες τάχα αυτούς να φτύνεις
και να κλαις για να συγχωρεθούν]