GERHARD FALKNER, Πόλη αμφίδρομης επικοινωνίας: έτσι αρχίζουν στο σώμα οι...
HΤρίτη είναι απ’ τις μέρες η πιο αποτρόπαιη επωάζει έναν Μάη που σαν πυρετός σαρώνει τις αισθήσεις και σκοτώνει κάθε κέφι ο ουρανός της είναι σαν παράθυρο στην κόλαση – κοιμήθηκα ελάχιστα αυτό τον...
View ArticleΆννα Νιαράκη, Η ανάσταση του Λαζάρου
Είχε ξεχάσει από πότε είχε να νιώσει έτσι, του φαινόταν πως ένας αιώνας κύλησε πάνω από τούτο το κορμί αναίτια, χωρίς καμία αφορμή για παραίσθηση.Κι έχω το φιλί και το περιφέρωαπό κτήμα σε κτήμαΕισόδια...
View ArticleΠαυλίνα Παμπούδη, Φλέγομαι στην κόλαση που άναψες χορεύοντας
Συναναστρεφόμασταν αδιαφορώντας με πάθος για τις υστερίες μιας λογίας άνοιξης, για τα πορτοκαλιά θηρία στο βύθος των ερώτων μας. Πάντως, προσέχαμε τη μουσική που αραβουργούσε ανάμεσα σε δυο σφυγμούς...
View ArticleΚική Δημουλά, Θεόγυμνη είσαι ίσως γιατί χειμώνιασε για τα καλά η συκή ίσως...
Όταν ο τελευταίος διάττων εκφωνητής πέφτοντας λέει αγαπητοί ακροατές αυτή ήταν η τελευταία είδηση της μέρας ευχαριστώ που με παρακολουθήσατε και στρώνεται των άστρων το κανάλι με τσουχτερό σιωπητήριο...
View ArticleΑνδρέας Εμπειρίκος, Τα σύννεφα της ηδονής μέσα στη δόξα τους καθώς καθρέφτης...
Η τρυφερότητα των μαστών: μια γυναίκα κάποτε μας σταματά στα κάστρα των ανέμων. Αν δεν γελάσει, πρόκειται να βρέξει άνευ ορίων άνευ όρων[Η κωπηλασία ήτανε κοκκινωπή. Το σπέρμα που διασχίζαμε ήταν...
View ArticleΣτη Διστακτική μου ερωμένη: σιώπα όπου να ’ναι θα σημάνει η Έρημος της...
Τώρα αμέσως, σαν όρνια ερωτικά, ας καταβροχθίσουμε το Χρόνο ΕντελώςΑς μην αργοπορούμε στις αργές δαγκάνες τουΑς τυλίξουμε όλη τη ζωτικότητα και τη γλύκα μας σε μια Σφαίρα, ο ένας τον άλλο ηδονικά...
View ArticleΑνδρέας Εμπειρίκος, Η γυναίκα της εποχής μοιάζει με χάσμα θρυαλλίδος που...
Τότε και μόνο τότε έγινε βράδυ αλλά βράδυ κομψό ίδιο το όνειρό μας με μας κρυμμένους μέσα στα γαλάζια φύλλα του, τότε και μόνο είδαμε να τρέχει προς εμάς γυναίκα ψηλότερη από ποτέ με τρία αστέρια στο...
View ArticleΝίκος Εγγονόπουλος, Φέρε δω τα δυο διαμάντια που κρατάς στη φούχτα σου: αυτά...
Ας ρίξουμε λουλούδια εκεί που εστάθηκε το τέρας, ας οδηγήσουμε στα ευεργετικά φρέατα τους «απολύτους εραστάς της αληθείας», ας ορκιστούμε πως δεν θα πεθάνουμε ποτέ… επιστρατεύοντας όλη την αγάπη που...
View ArticleΈκτωρ Κακναβάτος, Οι κουπολάτες ρεμάλια λαιστρυγόνων όσο να λύσουν τις...
Ετούτος και ο άλλος δρόμος σ’ έπαιρνε το κατόπι μες στους ίσκιους σπάζοντας την πόρτα μας μπαίνοντας βγαίνοντας ψάχνοντας ο αντίχριστος για θηλυκό μια νεραντζιά μια προσευχή με τις πλεξούδες κρυμμένη...
View ArticleΣΤΑΣΙΜΟ και ΕΞΟΔΟΣ (μαζί): σαν βγεις στο δρόμο στον πηγαιμό για την ΚΑΘΑΡΣΗ...
ΠΑΡΑΒΟΛΕΣ που συμβαίνουν σε μιαν άλλη ΑΠΟΚΡΙΑ(«...τ’ αλφαβητάρι των άστρων που συλλαβίζεις όπως το φέρει ο κόπος της τελειωμένης μέρας, και βγάζεις άλλα νοήματα κι άλλες ελπίδες...»)α] ΠΑΡΟΔΟΣ ή μακριά...
View Articleκι άλλη ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ημέρα… Πίεση! (κι όμως κανείς δεν πέθανε ακόμη από αηδία...
Κώστας Καρυωτάκης, ΠΡΕΒΕΖΑΘάνατος είναι οι κάργες που χτυπιούνταιστους μαύρους τοίχους και τα κεραμίδια,θάνατος οι γυναίκες, που αγαπιούνταικαθώς να καθαρίζουνε κρεμμύδια. Θάνατος οι λεροί, ασήμαντοι...
View ArticleΝάνος Βαλαωρίτης, Αν είχαμε Χρόνο και Κόσμο αρκετά μπροστά μας δεν θα ’ταν...
Τώρα, λοιπόν, όσο το ζωηρό χρώμα της νιότης ροδίζει στο δέρμα σου όπως η πρωινή δρόσος κι ενόσω η πρόθυμη ψυχή σου βγάζει από τον κάθε πόρο σου έντονες φωτιές, ας απολαύσουμε ακόμα όσα προλάβουμε και...
View ArticleΔημήτρης Δημητριάδης, Ένα κάλεσμα μέσα απ’ τα χόρτα η λαγνεία του σκοτεινού...
Θα γίνει αυτό που δεν έχει γίνει μέχρι τώρα ποτέ. Θα γίνει ο θάνατος αρχή για την εξονυχιστική αναδίφηση του καθετί που προηγήθηκε ώστε η γνώση να μιλάει από την αρχή και ο θείος τρόμος να καθοδηγεί,...
View ArticleΝάνος Βαλαωρίτης, Καταστρέφω κάθε ίχνος που να προδίδει βίωμα ανάμεσα στις...
Κάθε λέξη που γεννάω καταβροχθίζεται διαμιάς από μια καταπαχτή, από σύνορα, τελωνεία, ελέγχους διαβατηρίων, τη ρητορεία, τη βλακεία, απ’ τα παράσημα και τις στολές, απ’ τις υποσχέσεις και την...
View ArticleΟδυσσέα Ελύτη, Φωτοστέφανα ειδυλλίων που έπλασαν με φως από καρδιά το ιδεατό...
Κι αύριο είναι πρωί – μα εμείς σήμερα θα καλπάσουμε προς τις κρυψώνες του ήλιου, προς τις σπαθωτές φιλίες των υποσχέσεων που έστησαν κιόσκια μες στη μέση της χαράς κι υψώνοντας τις φλόγες σαν τ’...
View ArticleΤο κορίτσι φορούσε σκουλαρίκι με χρυσή αλυσίδα κι είχε πάντα πιασμένα πίσω τα...
Οι κομμώτριες είναι πρόθυμες, γελάνε εύκολα και πέφτουν γρήγορα στον έρωτά σου. Ξέρουν να κρατάνε σπίτια, αν χρειαστεί, είναι φιλότιμες και σπανίως φέρνουν αντιρρήσεις…Ζούσε στο δρόμο με τα προσφυγικά....
View ArticleΕλένη Σεργίου, Στιγμιαίες αστραπές Λέξεων σμιλεύοντας το φως
«Θα τα πούμε σύντομα». Έπεσε κάθετα πάνω στην οθόνη του υπολογιστή με εκκωφαντικό θόρυβο. Η καρδιά μου ξέρει πως δεν πρέπει να σε ρωτήσειπόσο διαρκεί το «σύντομα». Αν η ανάγκη να μου μιλήσεις δεν...
View ArticleΕίμαι κι εγώ ένας Θεός από έρωτα για κάθε ανεπανάληπτη στιγμή μου
«Τι Θεός, τι μη Θεός και τι αναμεσό τους;» (Γ. Σεφέρης) «Πάτερ υμών ο εν τοις ουρανοίς, στον ουρανό κανείς» (Ν. Καρούζος) Θεέ, άφησες τους φτωχούς φτωχοί να είναι, γιατί ήτανε οι πόθοι τους πιο όμορφοι...
View ArticleΔώρα Κασκάλη, Καρφώνουμε τις λέξεις, χλωμά ξυλιασμένα κορμιά, πάνω σε λευκά...
Κόρη πατέρα μάνα γιου εγγόνα δανεικής γιαγιάς. Πώς να με ορίσω; Όχι όπως μου έμαθαν. Να βρω έναν άλλο τρόπο που να περιλαμβάνει εμένα κι όχι μόνο επίθετα και ουσιαστικά σε βιογραφικό ευρύτερης...
View ArticleΑθανάσιος Κούρτης, Η τρυφερότητα σου μαθαίνει Σώμα η μοναξιά Σιωπή στη χάση...
Έβγαινε απογυμνωμένος στο ξέφωτο του σώματός της, ζύγιζε τα μικρά της στήθη στις χούφτες του και μ’ όλο το μήκος των χεριών του στο σκοτάδι, έτρεχε τις γραμμές του κορμιού της με αργές,...
View Article